Konopnicka przedstawiła w swym utworze rodzinę Mostowiaków, ludzi ubogich .
Matka rodziny bardzo ciężko chorowała na suchoty, ojciec zaś zajmował się przewożeniem żwiru. Cała rodzina była bardzo silnie zżyta ze starą szkapą, którą każdy traktował niemal jak członka rodziny. Pomimo tego, że szkapa była ślepa na jedno oko, starała się ze wszystkich sił wspomagać Mostowiaków, do tego stopnia, że to właśnie ona stała się żywicielem rodziny.
Nieszczęścia nie opuszczały rodziny Mostowiaków, Ojciec stracił pracę, rodzina popadała w coraz większą nędzę. Zaczęli powoli wyprzedawać swój majątek Żydowi. Dzieciom fakt ten wydawał się dobrą zabawą, nie rozumieli tragizmu owej sytuacji, do czasu, aż ojciec zmuszony był sprzedać ich kochaną szkapę.
Wkrótce umiera matka chłopców, jednak jej odejście zdaje się nie wywierać na nich takiego znaczenia, jak odejście szkapy, Jakaż jest więc ich radość, gdy dorożkarz,który miał zawieźć ich matkę na cmentarz, przyjeżdża właśnie z ich szkapą. Nie potrafią ukryć swej radości, podczas drogi na cmentarz nieustannie tańczyli i bawili się ze szkapą.
KUP Audiobook
Posty
